Zelfs op mijn vakantie adres ben ik druk met de uitwerking van mijn masterpiece. Vandaag heb ik me opgesloten op de zolder, waar ik heerlijk ongestoord kan werken, links uitzoeken, boeken lezen, mindmappen en mijn blog kan bijwerken. Een dag vliegt voorbij als je zo druk bezig bent. Toch ben ik weer heel wat wijzer geworden en is mijn yurls pagina ook weer up-to-date. Binnenkort volgen hier mijn lessen over het digibord, de uitslag van de enquête, de lessen over presenteren en een verslag over de digilunch. Rondkijkend op dit vakantie-werk-plekje, ontdekte ik een tegeltje waarvan de eerste zin toch echt niet klopt!
Na een lekker nachtje slapen, was het tijd voor het ontbijt. Daarna volgde uitchecken en vervolgens stapten we weer in de bus op weg naar het STIC (School Technology Innovation Centre) van Microsoft in Brussel. Hier werden we verwelkomd door Henk Lamers (Partners-in-learning manager, Microsoft Nederland), die voor ons speciaal uit Nederland was gekomen om ons deze dag van informatie te voorzien. Hij liet ons nadenken over de toekomst: Wat doe je vandaag in 2022? Hoe ziet het onderwijs er dan uit?
Het nieuwe leren en werken: veel meer thuiswerken, in eigen tempo, eigen tijd met een online verbinding naar school of het werk. Mappen "in the cloud" Altijd en overal bereikbaar. Maar werkt dat ook voor iedereen? Hoe zit het bijvoorbeeld met de mevrouw die koekjes inpakt in de Verkadefabriek? (Waarschijnlijk is zij vervangen door techniek...) Een mooi voorbeeld van het nieuwe leren is het project in Portugal. Daar "kregen" leerlingen elk een eigen netbook, wat ze ook mee naar huis mochten nemen. Zowel thuis als op school werd ermee gewerkt. Resultaat van het experiment was dat er drie belangrijke verschillen waargenomen werden, ten opzichte van andere scholen waar zonder netbook gewerkt werd. (waarbij de laatste wat mij betreft wel de opmerkelijkste genoemd mag worden!)
Ouders raakten meer betrokken bij het onderwijs, want zij keken over de schouder van hun kind mee en probeerden zelf ook eens wat uit op het netbook.
Er was minder agressie, want ieder leerde op eigen tempo en en ontstonden geen irritaties meer doordat de één moest wachten op de ander, of andersom doordat de één te snel ging voor de ander.
Het handschrift verbeterde! Leerlingen schreven op hun netbook, wat vervolgens werd omgezet in tekst. Wanneer er niet duidelijk geschreven werd, werd de tekst niet herkend.
Hierna kregen we een rondleiding van Jacques Denies (STIC manager). Hij liet ons zien wat er allemaal al ontwikkeld was en dat was veel! Een interactieve tablettafel waar kinderen samen op kunnen werken, interactieve games, een scan waarbij de houding van het lichaam gevolgd kan worden (handig in de sport) en tools voor mensen met een lichamelijke beperking. Zelf heb ik nog even "gewerkt" met een computer die reageert op je ogen en je mond. Ik werd gek van alles wat geactiveerd werd terwijl ik er alleen maar naar keek! Het maakte me meteen weer dankbaar dat ik gewoon mijn handen kan gebruiken! Terwijl we naar de tablettafel stonden te kijken, stond ik ongemerkt voor de scan die je lichaamshouding bijhoudt. Dat levert dan weer een grappige foto op!
Interactieve game, ook leuk:
Ik heb hier vandaag heel veel mooie dingen gezien. Heel veel toepasbaar in ons hedendaagse onderwijs. Maar ja, grote knelpunt blijft het financiële plaatje! Na een overheerlijke lunch nam Henk Lamers het weer over. Hij heeft ons heel veel interessante sites gegeven die terug te vinden zijn op mijn yurls pagina. Het zelf maken van flash cards bijvoorbeeld is een superhandige tool. Deze is terug te vinden op mijn yurls pagina in de box taal, maar is bij meerdere vakken te gebruiken! Ook liet hij de voordelen zien van skydrive. (Ik wist dit ook al wel, maar na dit bezoek heb ik er toch al veel gebruik van gemaakt, bijvoorbeeld om foto's te delen met de beheerder van de schoolwebsite.) Na nog even gezellig wat met elkaar gedronken te hebben, gingen we weer in de bus op weg naar Nederland. Ik stapte om 20.45 uur weer binnen, dus dit waren twee lange, maar goed gevulde dagen!
Dinsdag 14 februari ging voor mij de wekker al vroeg. Om kwart over 5 mijn bedje uit, want om 6 uur moest ik in de auto zitten. Dat is gelukt! Helaas stond ik op de snelweg meteen in de file omdat ze de tunnel bij Alblasserdam dicht was....Gelukkig ging alles na 10 minuten weer rijden en zo was ik om 10 over 7 in Leiden. We moesten daar om 5 over half 8 verzamelen. Het duurde nog 15 minuten voordat Annet kwam en ondertussen vroeg ik mezelf af of we toch wel bij de HL zouden verzamelen.... Gelukkig sloten Jeroen, Annelies, Koos en Geja zich ook al snel aan en zo gingen we op weg naar het station van Leiden. Koos en Annet hadden een ov-chipkaart, Koos en ik hadden een ticket uitgedraaid en Annelies en Geja moesten nog even een kaartje kopen. Terwijl wij op hen stonden te wachten, zijn ze ons voorbijgelopen en in de trein gestapt. Toen we contact hadden, bleken zij al in de trein te zitten... Wij pakten de volgende trein en uiteindelijk was iedereen op tijd in Hilversum. Wat een mooi gebouw is het instituut voor Beeld en Geluid!
In het instituut voor Beeld en Geluid werden we welkom geheten door Dalida van Dessel. Zij nam ons mee naar de kantoren afdeling, waar ze ons vertelde wat Beeld en Geluid allemaal doet.
Sinds 1950 worden alle beelden van tv-uitzendingen bewaard. Wanneer iemand ( van een televisiestation of een school of een bedrijf of particulier) beelden nodig heeft, kunnen ze deze opvragen bij het instituut voor Beeld en Geluid. Na deze uitleg en nog een overvloed aan handige sites, kregen we van een collega van Dalida uitleg over les 2.0. Persoonlijk vond ik dat niet zo interessant, want het ging over digitaal lesmateriaal voor het vo. Het viel mij wel op dat het lesmateriaal veel tekst bevatte en ik vond het er ook niet uitdagend uitzien. Voor het basisonderwijs zijn ze hier ook mee bezig, via Edit: http://www.edit-basis.nu/maar dat is nog niet zo uitgebreid. Na een heerlijke lunch met mooi uitzicht kregen we nog 2 uur de tijd om ons te vermaken op de Experience. Nou dat lukte wel. We konden laten zien hoe goed we waren in presenteren, meedansen in Toppop, een mediawijsheidquiz maken en foto's van onszelf opleuken.
Ook hadden we de mogelijkheid om in het archief te duiken, op zoek naar oude fragmenten van de televisie. Er kwamen heel wat "aha-erlebnissen" langs... Zelf ben ik nog op zoek gegaan naar een oud tv fragment waar ik, samen met mijn ouders en broer te zien was....Ik heb dat fragment zelf nooit gezien, maar het lijkt me leuk om het nog te vinden. Helaas had ik niet genoeg tijd om verder te zoeken, maar ik weet nu waar ik moet zijn.! Om half 4 stapten we in een mooie bus, die ons naar het Scandic Hotel in Brussel bracht, waar we heerlijk hebben gegeten... Vanuit de eetzaal was mijn kamer goed te zien.
Jammer dat Jan en Bart er deze dagen niet bij konden zijn!
Ik ben na woensdag op zoek gegaan naar meer filmpjes van Don McMillan. En hoewel dit filmpje heel leuk is, zit er toch weer een boodschap in: Hoe maak ik de juiste powerpoint? En vooral: Wat moet je niet doen?
Afgelopen woensdag hadden we de laatste keuzemodule: "Presenteren en Publiceren". Dankzij de file kwam ik een half uur te laat binnen, waardoor ik de introductiefilmpjes gemist had. Deze heb ik later thuis nog bekeken. Een goede presentatie maken is een kunst op zich. Bij het maken van een powerpoint zijn er veel valkuilen waar je in kunt lopen, zoals Don Mc Millan laat zien in zijn presentatie "Life after death by powerpoint"(2010)
Thema van deze dag was: hoe maak ik een goede presentatie? Je begint met een analoge voorbereiding: Wat is het thema? Wat is het probleem? Wat is de oplossing? Wat zijn 3 voordelen? Tot welke actie ga je aanzetten?
Samen met Jan ging ik aan de slag. We kozen als thema Verkeer. Probleemstelling: Bij ons op school kunnen kinderen geen praktisch verkeersexamen afleggen, alleen theoretisch. De oplossing leek heel eenvoudig: Organiseer een eigen praktijkexamen in de wijk. De voordelen die wij bedachten: Kinderen oefenen in een realistische omgeving, er is een koppeling theorie/praktijk en je vergroot de ouderbetrokkenheid. Tenslotte de actie: Organiseer een praktijkexamen met hulpouders in de wijk.
We waren er vrij snel uit, maar tijdens de evaluatie bleek dat we toch een en ander over het hoofd gezien hadden:
Was het probleem het probleem van ons publiek, nl. de kinderen of van ons?
Was onze probleemstelling werkelijk het probleem?
Was het voordeel van ouderbetrokkenheid een voordeel voor ons of voor de kinderen?
Je komt er dan achter dat je al snel denkt vanuit jezelf en niet vanuit je publiek. Eye-opener!!
Daarna gingen we op zoek naar een beeldmetafoor die ons probleem verduidelijkte. Beeldtaal is heel krachtig en zegt meer dan heel veel woorden. Een beeld blijft ook veel langer hangen. Je kunt een plaatje gebruiken, een animatie of een filmpje. Laat dat filmpje nooit langer dan 3 minuten duren en het moet meteen opstarten vanuit je presentatie, anders leidt het teveel af. Dat betekent dus knippen en plakken.... (Nogmaals Don Mc Millan, uit dezelfde presentatie:)
Oké, geen bulletpoints dus, geen lange teksten, maar knippen en plakken lukt...
Wij vonden als beeldmetafoor voor het drukke verkeer een zwerm bijen.
Wanneer de leerling vanuit het theorie-examen het verkeer ingestuurd wordt, moet hij of zij het zelf gaan doen. Wat betekenen die verkeersborden ook alweer en wie heeft er nu voorrang? Is alles nog overzichtelijk?
Ik vond dit een heel interessante dag. Omdat ik veel met powerpoint werk, is dit echt iets wat ik kan gebruiken. Er zaten veel eye-openers in voor mij. Voortaan minder (bewegende) tekst, geen bulletpoints en meer beeldtaal!
Presenteren/Publiceren wordt, naast Digiborden mijn specialisatie voor mijn masterpiece!
